علم، متعلق به جهانیان و رها از مذهب خاص

تفکر و اندیشیدن واژه ای است که شما را هر روز درگیر می کند. شما از لحظه ی که از جا برمی خیزید تا زمانی که به بستر بروید در حال اندیشیدن هستید و بی اراده واژه ی فلسفه را نامحسوس برای خود تکرار می کنید. البته نوع اندیشیدن ها می تواند در هر فردی متفاوت باشد. اما مطمئن باشید که علم امروزی و یا دیروزی از همین اندیشیدن ها نشات گرفته است.
بحث روز و بسیار مهمی که شاید این فصل زرد رنگ از زندگانی ما را به خود اختصاص داده، فلسفه و برگزاری آن روز جهانی فلسفه در ایران است. این امر نگاه موافقان و مخالفان بسیاری را به خود جلب کرده است. بسیاری از فلاسفه ی جهان به دلایلی که ذکر آن در این مقال جایز نیست ، با گرامیداشت چنین روزی در ایران مخالفت کرده اند.
در پی مخالفت ها و موافقت ها برخی مسوولان ایرانی نیز بر آن شدند تا نسبت به این مهم اظهاراتی را ارایه کنند. از آن رو بیانیه و یا گفت و گو های بسیاری در رسانه های دولتی و خصوصی راجع به فلسفه و ارتباطش با دین ، علم و ... مطر ح شده است. با توجه به اینکه برخی فلاسفه ی جهان چون " هاتفرید هوفه " یکی اساتید آلمانی، فلسفه ی اسلامی – ایرانی را تا حدودی زیر سوال برده است. حجت الاسلام و المسلمین آملی لاریجانی نیز اظهار داشت که با اسلامی شدن علوم می توان دانشگاه ها را نیز اسلامی کرد.
علم مجموعه ای از مسایل مرتبط با موضوع آن علم که حول آن موضوع سازمان یافته اند، است. روشن است که موضوع هر دانشی باید در جهان بیرون از ذهن وجود داشته باشد و گرنه بحث از آن نوعی خیال پردازی خواهد بود. پس در هر دانشی قبل از هر بحثی باید اطمینان داشت که موضوع آن دانش وجود دارد. اگر وجود موضوع دانش، بدیهی باشد، نیازمند اثبات نیست ولی اگر بدیهی نباشد، باید آن را ثابت کرد.
هر دانشی با این فرض آغاز می شود که موضوعش که موضوعش موجود است؛ یعنی هر دانش، وجود موضوع خود را مفروض می گیرد و هیچ دانشمندی در مقام یک دانشمند به اثبات وجود موضوع دانش نمی پردازد، زیرا اثبات وجود اشیا و چیستی آن ها فقط در قلمرو فلسفه و به طور دقیق تر در قلمرو مابعدالطبیعه است.
حجت الاسلام والمسلمین محمد حسن سعیدی در ادامه ی مبحث اسلامی کردن علوم منجر به اسلامی شدن دانشگاه ها می شود گفت: باید توجه کنیم که اسلامی بودن به چه معنا است و آیا به این معنا است که علوم ماخوذ به اسلام باشد. باید در نظر گرفت که انسان در هر کجا که باشد و با هر دینی اگر رازی را کشف کند همانند این است که به آیات خداوند رسیده است.
سجاد نوروزی کارشناس فلسفی نیز در مورد موضوع فوق گفت: وقتی می گوییم علم اسلامی در واقع عقل را موهبتی الهی می دانیم ، پس هر آنچه عقلانی باشد برآمده از یک موهبت الهی است. وی در ادامه افزود: در دانشگاه های ما به خاطر اینکه از بستر حیاط اجتماعی ما بلند نشدند و انچه که تدریس می شود ربطی به حیاط اجتماعی ندارد، این کار خیلی مشکل است در حالی که در غرب دانشگاه ها از کلیساها برخاستند. برای صحت این موضوع می توان به خیل بیکارانی که از دانشگاه بیرون می آیند و کاری پیدا نمی کنند، اشاره کرد.
فلسفه ی شرق به علوم اعلی می پردازد و تاکیدات علوم ریاضی را می پذیرد. این در حالی است که در غرب علم ادنی رواج دارد و مابقی علوم انکار می شود. فلسفه های جدید هم به این مساله کمک کرده اند. بیشتر فلسفه های جدید علم ادنی را منکر هستند. بنابراین علومی که می ماند اتصال به علم اعلی دارد.